Temgesic Sublingualis Comp 50 X 0,216mg

Ernstige pijn

Temgesic Sublingualis, tabletten voor sublinguaal gebruik:

• De werkzame stof in dit middel is buprenorfine.hydrochloride.

Dit is aanwezig in de vorm van buprenorfine.hydrochloride 0,216 mg, wat overeenkomt met 0,2 mg buprenorfine.

• De andere stoffen in dit middel zijn lactose, maïszetmeel, mannitol (E421), povidon, watervrij citroenzuur, natriumcitraat, magnesiumstearaat.

Temgesic, oplossing voor injectie:

• De werkzame stof in dit middel is buprenorfine.hydrochloride. Dit is aanwezig in de vorm van buprenorfine.hydrochloride 0,324 mg, wat overeenkomt met 0,3 mg buprenorfine.

• De andere stoffen in dit middel zijn glucose.monohydraat, verdund zoutzuur, water voor injecties.

Gelijktijdig gebruik van Temgesic en sederende geneesmiddelen zoals benzodiazepinen of aanverwante geneesmiddelen verhoogt het risico op sufheid, ademhalingsmoeilijkheden (ademhalingsdepressie), coma en kan levensbedreigend zijn. Daarom mag gelijktijdig gebruik alleen overwogen worden wanneer er geen andere behandelingsmogelijkheden bestaan. Als uw arts echter wel Temgesic samen met sederende geneesmiddelen voorschrijft, moeten de dosis en duur van de gelijktijdige behandeling door uw arts beperkt worden. Vertel uw arts over alle sederende geneesmiddelen die u gebruikt, en volg zijn/haar dosisaanbevelingen nauwlettend op. Het kan nuttig zijn om vrienden of familieleden te informeren dat ze moeten letten op de hierboven beschreven tekenen en symptomen. Neem contact op met uw arts als u dergelijke symptomen gewaarwordt. • Andere geneesmiddelen die slaperigheid veroorzaken en die gebruikt worden voor de behandeling van bepaalde ziekten zoals angst, slapeloosheid, convulsies of epileptische aanvallen, pijn. Deze soorten geneesmiddelen veranderen de alertheid, waardoor het gevaarlijk wordt om voertuigen te besturen of machines te bedienen. Ze kunnen ook het centraal zenuwstelsel onderdrukken, wat zeer ernstig is. Het gebruik van deze geneesmiddelen moet dan ook onder nauwlettend toezicht gebeuren. Hieronder volgt een lijst met voorbeelden van deze soorten geneesmiddelen: - andere opiaten, sommige pijnstillers en hoestmiddelen - antidepressiva (tegen depressie) zoals isocarboxazide en valproaat kunnen de effecten van dit product versterken - sederende H1-receptorantagonisten/ antihistaminica (tegen allergische reacties) zoals difenhydramine en chloorfenamine - anti-emetica (voor de behandeling van reisziekte of misselijkheid) - barbituraten (om in te slapen of te kalmeren) zoals fenobarbital, secobarbital - kalmeermiddelen (om in te slapen of te kalmeren) zoals chloraalhydraat • Naltrexon kan de werking van Temgesic tegengaan. Als u naltrexon inneemt terwijl u Temgesic gebruikt, kan het gebeuren dat u plotseling langdurige en hevige ontwenningssymptomen ondervindt. • antidepressiva zoals moclobemide, tranylcypromine, citalopram, escitalopram, fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine, sertraline, duloxetine, venlafaxine, amitriptyline, doxepine en trimipramine. Deze geneesmiddelen kunnen een interactie hebben met Temgesic en er kunnen symptomen optreden als onwillekeurige, ritmische contracties van spieren, waaronder de spieren die de oogbewegingen sturen, agitatie, hallucinaties, coma, overmatig zweten, tremor, overdreven reflexen, verhoogde spierspanning, lichaamstemperatuur hoger dan 38 °C. Neem contact op met uw arts wanneer u dergelijke symptomen heeft. • geneesmiddelen voor de behandeling van psychiatrische stoornissen (antipsychotica of neuroleptica) • spierverslappers • geneesmiddelen voor de behandeling van de ziekte van Parkinson • Clonidine (tegen hoge bloeddruk) kan de effecten van dit product verlengen. • Antiretrovirale middelen (tegen aids) zoals ritonavir, indinavir, saquinavir kunnen de effecten van dit product verlengen. • Sommige antimycotica (tegen schimmelinfecties) zoals ketoconazol en itraconazol en sommige antibiotica (macroliden) kunnen de effecten van dit geneesmiddel verlengen. • Sommige geneesmiddelen kunnen het effect van Temgesic verzwakken. Dat zijn onder andere geneesmiddelen gebruikt tegen epilepsie of pijn als gevolg van zenuwproblemen/ neuropathische pijn (gabapentine of pregabaline, carbamazepine en fenytoïne) en geneesmiddelen tegen tuberculose (rifampicine).

1. MOGELIJKE BIJWERKINGEN

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Na de eerste dosis buprenorfine kunt u een aantal ontwenningssymptomen krijgen die worden waargenomen met opiaten.

De volgende bijwerkingen werden gemeld met buprenorfine:

Zeer vaak gemelde bijwerkingen (kunnen optreden bij meer dan 1 op 10 patiënten): Sedatie, draaiduizelingen, sufheid, misselijkheid.

Vaak gemelde bijwerkingen (kunnen optreden bij maximaal 1 op de 10 patiënten): Hoofdpijn, slaperigheid, miose (vernauwing van de pupil), bloeddrukdaling, hypoventilatie (te weinig luchttoevoer in de longen), braken, hyperhidrose (transpiratie).

Soms gemelde bijwerkingen (kunnen optreden bij maximaal 1 op de 100 patiënten): Psychische stoornissen (depressie, verwardheid, hallucinaties, depersonalisatie, overdreven welzijnsgevoel (euforie)), zenuwachtigheid, onsamenhangend spreken, prikkelingen in de vingers of de tenen, coma, beven, oogproblemen (conjunctivitis, zichtstoornissen), oorsuizingen, vertraagde of versnelde hartslag, hoge bloeddruk, blauwe verkleuring van de lippen, de tong, de huid of de slijmvliezen door zuurstofgebrek in het bloed (cyanose), hartkloppingen (tweedegraads hartblock), breekheid, ademhalingsstoornissen (kortademigheid, kort durende ademhalingstilstand), droge mond, spijsverteringsstoornissen, winderigheid, constipatie, jeuk, huiduitslag, zwakte, vermoeidheid, moeilijkheden bij het plassen.

Zeldzame bijwerkingen (kunnen optreden bij maximaal 1 op de 1000 patiënten): Prikkelbaarheid/excitatie, verlies van eetlust, diarree, huidproblemen (netelroos), spierproblemen (stuipen, gebrek aan spiercoördinatie).

Bijwerkingen met onbekende frequentie (de frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald): Anafylactische shock, bronchospasme, allergische reactie (angioneurotisch oedeem) en tandcariës.

- Overgevoeligheid voor de werkzame stof(fen) of voor een van de in "Samenstelling" vermelde hulpstof(fen) of voor morfinederivaten.
- Ernstige ademhalingsinsufficiëntie
- Ernstige levercelinsufficiëntie
- Acute alcoholintoxicatie en delirium tremens

Volwassenen en kinderen > 6 jaar

• 1 tablet, indien nodig herhalen om de 6 tot 8 uur
• De dosis kan verhoogd worden

Toedieningswijze

• Onder de tong laten smelten (niet kauwen, niet direct doorslikken)